Start of my Blog

Dear all,

Today's Monday. When I wake up this morning and see through my room's window, there's sun rising. I remember this song "What a Wonderful World" Louis Armstrong.

За за, үргэлжлүүлье. Би өнөөдрөөс эхлээд өөрийн гэсэн блог-той боллоо. Уул нь Google дээр өөрийн гэсэн блог нээсэн ч ямар хаягтай, ямар нууц үгтэйг нь мартчихсан байна. Тэгээд л энд нээж байгаа минь энэ. Тэгээд ч бас энэ host-с нэлээн хэдэн монгол хүмүүсийн блог уншсан болохоор ер нь гайгүй таалагдаж байсан юм.

Өнөөдөр өглөө хот маань урьд урьдынхаас арай гайгүй утаа багатай байлаа. Ямартаа л дээр хэлсэнчлэн нар мандаж байгаа нь харагдаж, нарны туяаг олж харах вэ дээ. BBC Улаанбаатар хотыг маань дэлхийн хамгийн хорт утаатай хотоор шалгаруулахад МУ-ын Ерөнхий сайд М.Энхболд "BBC яагаад ингэж дүгнэх болсон талаар судлуулахаар хүнд үүрэг өгсөн байгаа, удахгүй хариу нь гарна" гэж хэлсэн байх юм. Их тэнгэрт утаа бага байдаг нь ч үнэн л байх, гэхдээ ажилдаа явах гээд ХААИС-ийн гүүрээр наашаа орж ирэхэд шууд хоолой хорсдог шүү дээ. Тэнд хонох битгий хэл уулын орой руу 3 цаг алхаад буугаад ирэхэд л хоолой хорсдог шүү д. Энэ гэр хорооллынхны байгаа орчин, гаргаж байгаа утаа гэж хэрэг алга. Цагаан сарын шинийн 1-ний өглөө тэнгэр ямар байгааг харах санаатай цонхоороо шагайсан боловч юу ч харагдсангүй. Харин ТВ-р тэнгэр хангай сайхан байлаа гэж Чойжамц хамбыг ярихыг нь сонслоо. хэ хэ, утааны талаар арай их ярьлаа. Гэхдээ л дэндүү байгаа нь үнэн шүү дээ.

Үр хүүхдийнхээ ирээдүйн талаар л одооноос санаа зовж байна. Би хүүхэдгүй л дээ, гэхдээ энэ утааны хэмжээ хүний ген-д нөлөөлөхөөр болж байна гэдгийг сонсоод маш их санаа зовж байна. Ямар нэг арга олно доо, гадна байж байгаад ирдэг ч юмуу.

Дээр англиар бичихдээ алдаа гаргасан бол уучлаарай. Би бичгийн англи хэлэндээ жаахан тааруу. Бага багаар сайжирч л байна. Уншихдаа харин гайгүй шүү. Ямар ч байсан өөрийгөө тэгж боддог юм. Юм мэддэг хүний хажууд ч ичмээр дамшиг даа.

Өглөө уламжлал ёсоор 4-р хороолол явсан боловч өнөөдөр амрахаар шийдсэн бололтой гарч ирсэнгүй. Өдөр 12 цагт утсаа асааж байна лээ. Хол газар явсан хүн жаахан амарсан нь дээр байх гэж бодож байна. Би нэг юм бодож байгаа, тэрийгээ тун удахгүй задлана аа. Surprise болж чадах нь уу, үгүй юу сайн мэдэхгүй байна. Гэхдээ гол агуулгыг нь урьдчилаад задалчихсан шахуу болохоор. ;)

За, өнөөдрийн блог-г үүгээр цэглэдэг юм уу даа. Хамгийн сүүлд хэлэхэд орчин цагийн монгол хэл гэж бас хүн ичмээр юм болох гээд байдаг. Намайг л 10 жилдээ монгол хэл үзэж байхад арай өөрөөр л заадаг байсан санагдах юм. Одооний хүүхдүүдийн бичгийн хэл, бас ярианы хэл гэж байхгүй болсон бололтой. Ер нь хүүхдүүд ч гэлтгүй надаас ганц нэг насаар ахмад хүмүүс хүртэл бичгийн алдааг байнга гаргаж байна. Манай ажилтнуудын бэлдсэн танилцуулга, албан бичиг, материалууд гэж бас л хэцүү юм заримдаа байх юм. Би монгол хэлний багш болсон бол ч боож үхэх байсан байх даа. Би энэ тухай баримттай шүүмжлэл бичнэ ээ.

За түр баяртай, болж л өгвөл өдөр болгон уулзаж байхыг хичээнэ ээ.